De liefdesverhouding van Apple met Open source

In het nieuwe Linux-magazine staan er opnieuw twee mooie columns aan de hand van Fabrice Mous, die trouwens echt wel een uitstekende aanwinst voor het tijdschrift is, en van Koen Vervloesem.. Fabrice Mous heeft het over de "heimelijke" liefde van bedrijven als Apple en Microsoft voor Open source, terwijl Koen Vervloesem ons probeert duidelijk te maken over de verdoken discriminatie die er heerst voor mensen die enkel vrije software wensen te gebruiken. Beiden hebben ze een overvloed van gelijk.

Zeker van Apple is de kans klein dat ik ooit iets zal aanschaffen; niet omdat ik tegen hun apparaten ben, maar simpelweg uit principe. Apple’s liefdesverhouding met Open Source is er namelijk één die vooral uit nemen bestaat, nemen vanuit de community, en er zo weinig mogelijk aan terug te geven.

Zeker de laatste dagen is Apple nogal eens in het nieuws getreden met rechtzaken aan te spannen tegen andere bedrijven die ook vooral willen profiteren van de tabblet-markt. De aanklachten doen terugblikken op de verschillende waarschuwingen die uit de Open-source-community kwamen door het installen van patents en octrooien op software. Het is dan ook op die manier dat Apple op een oneerlijke wijze zijn concurrentie probeert uit te schakelen. Uiteraard zijn de aanklachten op zijn zachtst gezegd vaag te noemen, en gaan ze vooral om het feit dat die of die software wat te veel lijkt op software op de I-pad. Natuurlijk, wat had je nu gedacht, iedereen heeft ogen in zijn hoofd, dus als iets mooi wordt gevonden zal het op een dag wel ongeveer gekopiëerd worden.
Wat als op een dag iemand vensters begint te patenteren? Dan maar één bedrijf meer die een computer mag uitbrengen waarop vensters worden getoond?

Het is nog vreselijker als je bedenkt dat Apple zich al jaren te goed doet aan software die door de open-source community wordt afgeleverd! Zo is de backend van hun OS X onomwonden BSD. Waarschijnlijk BSD omdat deze wordt uitgebracht onder de MIT-licentie die toelaat om code terug te sluiten, iets wat de GPL, waaronder Linux is uitgebracht niet toelaat.

En hier komen we dan ook in het vaarwater van de column van Koen Vervloesem, die het ronduit vervelend vindt dat sommige websites eisen dat je Silverlight of Flash hebt gestaan (twee gesloten systemen), dat ze zelfs daarom maar uitgaan dat je zelfs niet eens over de meest recente browser zou kunnen beschikken.
De vergelijking die Koen Vervloesem maakt, lijkt misschien vergezocht, maar is dat eigenlijk niet; als je een winkel binnenstapt en ze eisen dat je enkel binnenkomt als je een t-shirt van een bepaald merk draagt, dan staat heel de wereld in rep en roer… En terecht… Maar met software gebeurt dat niet.

En misschien hebben we daar allemaal een beetje een aandeel in… We zijn namelijk vaak erg laks. De players voor flash b.v. zijn gratis te verkrijgen, dus downloaden we ze zonder er veel bij na te denken. Feit is echter wel dat door de gratis flashplayer te downloaden we automatisch meehelpen met het monopolyseren van Flash, want flashfilmpjes maken gaat over het algemeen niet zomaar, en daarvoor dien je eigenlijk veel geld neer te tellen (als je geen illegale kopieën wilt, zoals veelal het geval is met bedrijven).

En zo is het ook met onze licenties. De MIT- en soortgelijke licenties, die toelaten dat code ook terug gesloten kan worden zijn misschien een stuk vrijer dan de GPL die Stallman heeft opgesteld, en terwijl ik bepaalde stukken uit de GPL wat te links vind, dacht Stallman hier veel verder vooruit. Hij voorkomt namelijk dat er van Open-source misbruik gemaakt kan worden. Dat je niet zo gemakkelijk op de rug van een ander geld kunt verdienen, zonder in zekere mate ook de oorspronkelijke ideeën in stand te houden.

Natuurlijk zijn commerciële bedrijven veel meer gedient met MIT- of Apache-licenties in de Open-Source-community, want die code kunnen ze sluiten en gebruiken in hun proprietary software, precies iets wat Open-Source probeert tegen te gaan.

Daarom zijn de dual licenties zoals die door b.v. mySQL en Trolltech gebruikt worden een beter alternatief; op die manier verplicht je personen die commerciëel met je bibliotheken of software aan te slag willen er ook een prijs voor hoeven te betalen, zonder dat persoonlijke gebruikers in hun vrijheid beperkt worden omdat voor hen dan de licentievoorwaarden van open-source gelden.

Verder wil ik ook benadrukken dat het verkeerde veronderstelling is dat met opensource geen geld valt te verdienen, dat bewijzen bedrijven zoals mySQL en Redhat al jaren; maar daarover later meer.