Het lijkt de dag van vandaag uit de tijd om nog vast te houden aan wat iemand zou gezegd hebben bijna 2000 jaar geleden. Toch doen we het met miljoenen. Waarom doen we het?
Ik moet daarom eerst en vooral vertellen dat ik mij bewust geen tijd herinner van dat ik niet gelovig was. Ik kan dan ook geen bekeringsverhaal vertellen waarin ik tot het inzicht kwam dat Jehovah bestond en dat Jezus zijn zoon was.
Al als kind bad ik tot God, terwijl ik geen vruchtbaar leven leidde. Als tiener ben ik betrokken geweest bij jeugdbendes, drugs, alcohol, seks. Er is zelfs een dag geweest toen ik zowat elf was en niet langer bleek te kunnen stoppen met roken dat ik God zei dat ik niet meer zou bidden, omdat ik me te onwaardig voelde. Ik geloof dat ik dat enkele weken heb volgehouden, al kan het ook enkele dagen zijn geweest, want als kind lijkt de tijd nu eenmaal trager te gaan.
Mijn bewuste bekering
Mijn bewuste bekering ervaar ik als de periode rond mijn vijfentwintigste, toen er Jehovah’s getuigen bij mijn moeder, die uitgesloten was, kwamen om met haar te spreken, zoals gebruikelijk is om elk jaar met uitgesloten te gaan praten, maar wat feitelijk niet gebeurt. Bij mijn moeder hadden we twintig jaar geen Jehovah’s getuigen gezien. Per toeval kwamen ze rond diezelfde tijd aan de deur en nam ik enkele tijdschriften, waarna ik in contact kwam met een Jehovah’s Getuige uit mijn geboortestreek en nogal wijfelend een studie aannam, wat uiteindelijk resulteerde in mijn doop als Jehovah’s getuige.
Mijn studie beperkte zich niet tot het wekelijkse uurtje bijbelstudie met mijn bijbelstudieleider in zijn huis, maar ik begon heel veel thuis te studeren. Ook over wetenschappelijke thema’s ging ik verder zoals de big bang theorie, de evolutietheorie, bijbelse thema’s, met name die rond Christus, en begon ik dagelijks de bijbel te lezen.
Ik ben iemand die van nature niet veel moraal kent. Ik ervoer, en ervaar, dat mijn leven beter is als Christen, ik ervaar mezelf ook als “beter” mens, waarmee ik zeker niet wil zeggen dat mensen enkel door het christendom een vruchtbaar leven kunnen leiden. Ik ken heel wat mensen die een leven leiden die ik benijd en die volkomen zonder geloof leven. Al moet ik wel zeggen dat de mensen die echt in helemaal niets geloven dun bezaaid zijn in mijn vriendenkring. Verder heb ik ook nooit mijn ogen gesloten voor de misstanden die onder verschillende christelijke groeperingen en individuele christenen bestaan.
Waarom ik geen Jehovah’s getuige meer kan zijn
Ik heb geprobeerd onder het mom van het goede, na een lange tijd terug te keren tot de Christelijke gemeente van Jehovah’s getuigen, maar helaas door het slechte dat ik al sinds mijn kindertijd ervaar kan ik het niet opbrengen om verder lid van deze organisatie te blijven.
Volgens mij moet het christendom in je leven een verrijking zijn, voor jezelf, maar ook voor anderen. En onvermijdbaar komen we op die manier bij de uitsluitingsregel die binnen vele kleine groeperingen gehanteerd worden, uit. Volgens mij berust dit op een verkeerde interpretatie van 1 Korinthiërs 5 en 2 Johannes 10,11. In de meeste vertalingen zul je in 2 Johannes 10 niet zien staan wat er in de Nieuwe Wereldvertaling staat: “Als iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem nimmer in uw huis en richt ook geen groet tot hem”, volgens mij is dit een verkeerde aanname, van wat er oorspronkelijk staat en wat ook uit een voetnoot valt op te maken: “en zegt hem niet zich te blijven verheugen”, dat was in de eerste eeuw een standaardgroet, die veel meer inhield dan wat wij vandaag de dag onder groeten beschouwen.
Dit gezegd zijnde, vind ik dat het verbreken van familiebanden, het verdriet dat dit teweegbrengt, niet enkel bij de uitgeslotenen, maar ook bij de Jehovah’s getuigen zelf die deze regel hoog willen houden, nooit de wil van God kan zijn. Iedereen heeft een vrije wil gekregen, en dan moeten we ook die vrije wil respecteren, en terwijl we de “zonde kunnen haten”, moeten we niettemin de persoon liefhebben. God is Liefde zegt 1 Johannes 4:8, en dat standpunt draag ik als Christen heel hoog in het vaandel.
Er zijn natuurlijk nog meerdere aspecten waarom ik geen Jehovah’s Getuige meer kan zijn. Ikzelf heb het Besturend Lichaam nooit als een autoriteit in mijn leven beschouwd. Toch wordt dat van Jehovah’s getuigen verwacht. De inzichten in de Wachttoren moeten beschouwd worden als van God afkomstig. Dit vind ik in felle tegenspraak met de bijbel waarin gezegd wordt dat er niets aan de schriftrol mag worden toegevoegd.
Mijn geloof nu
In de jaren dat ik Jehovah’s getuige was, en ook sinds ik er weg ben, evolueerde mijn geloof. Ik had in het begin een kinderlijk geloof en ik meen dat dat geloof steeds volwassener is geworden. Mijn breuk met de Jehovah’s getuigen was dan ook onvermijdelijk; mijn geloof ging een andere kant uit dan het streng dogmatische binnen de Jehovah’s getuigen.
Filosofisch gezien ben ik een postmodernist. Ik geloof dus niet dat de waarheid die ik als waarheid bezie de absolute waarheid is. Ik denk ook niet dat Christus dat bedoelde wanneer hij sprak over de eensgezindheid die bij Christenen moest heersen. Ik denk dan ook dat begrippen van de individuele christenen besproken moeten kunnen worden, zonder dat iemand daarvoor in waarde moet inboeten. Iedereen heeft recht op zijn begrip en op zijn waarheid. Dat wil daarom niet zeggen dat we alles zomaar moeten accepteren, of dat we anderen niet langer kunnen onderwijzen. Want ik herken wel dat sommige begrippen problematisch zijn, precies door een partiële kennis van bepaalde zaken, zoals in de geschiedenis.
Ook zie ik de bijbel niet langer als een verzameling boeken die bijna letterlijk door God aan de mens is overgedragen. Ik geloof dat de boeken in de bijbel Gods goedkeuring genieten, omdat ze ons een genoeg brede kijk op hem en zijn gedachten geven. Maar ze blijven door mensen geschreven.
Een veel gehoorde schriftplaats bij JG en anderen om aan te duiden dat de bijbel geïnspireerd is (letterlijk beademd is) door God is 2 Timotheüs 3:16… Maar opnieuw is dat volgens mij een anachronistische zienswijze van dit vers. Toen Paulus dit namelijk neerschreef bestond de bijbel zoals wij die kennen nog niet. De Septuaginta bestond uit meer boeken dan wij nu gebruiken en ook de boeken van het Nieuwe testament waren hier nog niet aan toegevoegd. Een eerste poging om een nieuw testament op te stellen zou pas in de tweede eeuw komen, en een definitief karakter hebben in de 4de eeuw.
Tot slot
Mijn belangrijkste punt is dat je geloof een verrijking moet zijn, zowel voor jezelf, maar ook voor de mensen uit je omgeving. Let erop dat toen Christus sprak over vervolging het leugens waren die over christenen zou verteld worden, en geen waarheid.
Dit wou ik nu even kwijt…
10 reacties
Hoe ik dacht dat ge terug gingt keren? Zijt ge alweer terug weg?
He he he… Als je het zo stelt, komt het bij mij bijna over dat ik niet weet wat ik wil ;). En in feite weet ik wel wat ik wil, maar vind ik het niet :$. Ik ben inderdaad een tijdje terug geweest, maar voor de genoemde zaken kan ik het niet opbrengen er te blijven. Voor mij moet geloof verrijken, terwijl ik bij JG juist het gevoel hebt dat je geloof jezelf beperkt. Ik ben een extreme vrijdenker, dus is het ook moeilijk mij een vakje te stoppen, of doen geloven wat een ander denkt. Ik denk ook dat die vrijheid voorop moet staan in een religie.
Wat niet wil zeggen dat ik geen warm hart toedraag aan JG.
Wat ik me trouwens afvraag… Ben jij eigenlijk gelovig? En ben je lid van een georganiseerde religie?
ik ben opgevoed als een JG, gedoopt op mijn dertiende (achteraf beschouwd toch een tikkeltje te jong om zo’n beslissing te nemen). Op mijn 18de (in eerste kan) begon ik voor het eerst serieus te twijfelen, vooral aan het feit dat de bijbel als letterlijk het geïnspireerde woord van God was. Aangezien ik tot de conclusie kwam dat de bijbel niet Gods woord kon zijn, verwierp ik alle godsdiensten als irrationeel. Ik ben altijd nogal sterk radicaal rationeel gwst. Als iets niet waar is (of minstens als ik niet geloof dat het waar is), kan ik er ook geen energie insteken. Dat betekende ook dat ik plots stopte met bidden (maar ik denk soms dat ik daarom nu meer tegen mezelf praat, omdat ik voorheen toch ook de gewoonte had om hardop te praten terwijl er niemand zichtbaar in de buurt was). Bepaalde gedragspatronen zijn volgens mij zo sterk dat zij de dood van religieuze overtuigingen overleven. Toch had ik na 10 jaar, in een stressvolle periode, nog eens de behoefte om terug te gaan naar de koninkrijkszaal (ik vond dat het feit alleen dat ik in niets geloofde, mij er niet van mocht verhinderen om mij eens terug onder de getuigen te begeven). Ik merkte echter dat ik mij daar toch niet helemaal vrij voelde: als er iets werd gezegd op het podium waar ik het niet mee eens was (bv. uitsluitingsregels) voelde ik mij helemaal niet vrij om mijn vinger op te steken en mijn gedacht vrijuit te zeggen. Ik ben veel te liberaal, maar ik vind dat er wel elementen zijn bij de getuigen die mij aanspreken (geen deelname aan oorlogen, aandacht voor milieu, neutraliteit, integriteit), maar daar blijft het dan ook bij. Ze zijn vastgeroest in een aantal verkeerde premissen die ze niet kunnen loslaten en er schijnt de komende jaren geen verandering te komen.
Ik heb de indruk dat het zeer moeilijk is om terug te keren, naar iets wat je ontgroeid bent: het terugblikken is eigenlijk maar nostalgie (de tijd van croque monsieurs en hotdogs op de kringvergadering).
Later heb ik heel het gamma gehad: eerst atheist, dan agnosticus, nu voel ik zeer veel voor het pantheïsme. Georganiseerde godsdienst vooronderstelt een extern gezag dat voorschrijft wat ik zou moeten geloven, daar waar ik me liever vrij voel om zelf te bepalen wat ik geloof c.q. hoop.
Jezus in zijn tijd waarschuwde voor de farizeïsche muggenzifterij en dat is iets waar elke geloofsgemeenschap moet voor opletten daar niet in te vervallen. Ook moet men inzien dat gelijk denkendheid niet moet inhouden dat iedereen identiek hetzelfde denkt, zegt en handelt. Persoonlijke vrijheid heeft nooit in de weg gestaan van het ware geloof.
Georganiseerde Godsdienst houd niet in dat alles moet voorgeschreven zijn door die of gene organisatie of bestuur. Voor Christenen zou Jezus de leider moeten zijn en zouden zij zich als broeders en zusters onder elkaar moeten gedragen en elkaars verschillende meningen respecteren. Samen moeten zij delen van dat lichaam van Christus zijn, en een nier is heel wat anders dan de dikke teen.
dag rvBel,
Eigenlijk verschillen we niet zoveel van mening… Ondanks dat onze geloofsvisies dan waarschijnlijk hemelsbreed uit elkaar liggen.
Terwijl ik verschillende hoger geschoolden ken die JG zijn, vind ik het toch moeilijk. Ik wil zeggen meer dan in het middelbaar onderwijs, werd mij tijdens hogere studies geleerd om kritisch na te denken en zelf conclusies te trekken. B.v. ook in mijn werk werd ik onlangs met, volgens de professoren, een revolutionaire theorie geconfronteerd, die ik en verschillende collega’s met mij niet zo revolutionair vonden. Maar dat is nu net de pracht, we mogen hier tegenin gaan en zijn vrij onze eigen mening erover te vormen. En ik heb in feite het nooit gekund om als JG het BL op een piëdistal te plaatsen, zoals ik van anderen wel vernam, en in feite van JG ook verwacht werd, wat het BL zegt is nu eenmaal “wet”…
13 jaar vind ik in ieder geval ook enorm vroeg. Zeker omdat vele gevolgen hangen aan je doop als JG, niet op zijn minst de uitsluitingsregel als je het later in je leven niet eens wordt met de visies, of iets doet wat niet door de beugel kan volgens JG. Mijn beste vriendin in de tijd is gedoopt geweest op 16-jarige leeftijd, en ik moet zeggen dat ik het er zeer moeilijk mee had… Ik hield mijn hart vast, snap je? Als jongere ben je nog zo in evolutie, en hoe kun je de wereld “achter” je laten, wanneer je nog bijna niets van de wereld hebt gezien.
Ik heb wel het idee dat je er zeer goed uit bent gekomen, daarvoor mijn complimenten…
Reclamenoot:
Moest je zin hebben te discuteren over geloof in het algemeen of JG in het bijzonder… Dan kun je altijd terecht op http://www.paradise-cafe.nl, moest je het nog niet kennen.
Het Wachttorengenootschap heeft zichzelf eigenlijk als Beleidvolle Slaaf uitgeroepen tot een onfeilbare groep zoals bij de Rooms Katholieken de Paus onfeilbaar is. Volgens de Heilige Schrift is geen enkel mens onfeilbaar. Mits dat wij allemaal feilbaar zijn kunnen wij verkeerde dingen doen maar ook verkeerde dingen zeggen. Het BL heeft zich boven al haar leden gesteld en naar ik meen legt het hen ook dingen op waaraan zij zich zelf niet houden. Ik herinner mij dat zij geen ‘vreemde’ lectuur mochten lezen en nu kan men ook genoeg geschriften van hen vinden waarbij zij hun leden verbieden van op het internet te gaan. Al moet ik zeggen dat daarin de laatste maanden veel meer openheid is gekomen ook wat betreft het ter beschikking stellen van vroegere lectuur.
Dag Marcus,
Je haalt hier een moeilijk punt aan dat zelfs sommige JG niet helemaal begrijpen… Maar het besturend lichaam heeft nooit de pretentie gehad onfeilbaar te zijn… JG zien het besturend lichaam als de beleidvolle slaafklasse die door God is aangesteld, maar daarom niet geïnspireerd is. Zij beschouwen dat wat zij vertellen kennis van de dag is, maar later kan aangepast worden, dat doen ze dan ook veelvuldig. Russell zelf stelde ooit dat ze enkel proberen inzicht in de bijbel naar boven te halen, maar dat ze op geen enkele manier “profeten” zijn in de bijbelse zin van het woord dat ze dus over gaven beschikken die andere niet bezitten. Ze willen dus in feite nooit buiten hetgeen dat geschreven staat, gaan.
Ook moet er altijd een nuance gemaakt worden, jij haalt hier de woorden “niet mochten” aan, maar dat dekt de lading niet. Over het algemeen wordt er uitsluitend advies gegeven, zoals over de vreemde lectuur (ik deed een minor in de filosofie toen ik JG was b.v.) ik las ook heel wat anti-JG lectuur en maakte daar geen geheim van. Net zo met het Internet, sociale media wordt afgeraden, net zoals fora etc. maar dat wil niet zeggen dat het verboden is… Velen doen er toch aan mee. Dat er waarschuwende woorden in de lectuur wordt gegeven, wil juist zeggen dat er JG zijn die er zich mee bezighouden.
Als ik het goed begrijp krijgen JG het niet moeilijk in hun gemeenschap wanneer zij andere geestelijke lectuur lezen of ook met andere Bijbelvertalingen afkomen; Ik weet wel dat jullie genootschap ook een uitgave van ons gebruikt, namelijk de Diaglot.
Tot ik wegging, waren er nog verschillende Engelse bijbelvertalingen via de balie te verkrijgen, waaronder de King James Version (dat weten de meeste JG niet, net zoals ze ook niet vaak weet hebben van de Emphatic Diaglott en de Kingdom Interlinear)… Er wordt vaak verschillende bijbels gebruikt door JG, zelfs in de lectuur. Ik zal niet zeggen dat velen opgezet zullen zijn met de kennis dat je b.v. “Gewetensconflict” aan het lezen bent, maar veel JG hebben verschillende bijbels en werken in hun kast staan. Zo ook in de Bethels staan er verschillende boeken… Zo had ook de bibliotheek van mijn gemeente b.v. het boek liggen “The two babylons” van Alexander Hislop.
Mooie gedachten heb ik hier gelezen. Bij JG werd zelfs aangemoedigd verschillende bijbelvertalingen te onderzoeken.
Een eigen mening mag je hebben maar niet rondbazuinen in de gemeenten van JG.
Ik vrees als ex- getuige met wat je weet het enorm moeilijk moet zijn om terug te keren, al kan ik mensen begrijpen die dit wel willen doen, al ben ik meer voor de vrijheid van aanbidden.
JHWH ‘ Geest is overal beschikbaar.
Iedereen als hij wil maakt een groeiproces door, het is leuk en minder leuk als we naar ons levenspad tot nu toe kijken.
We bouwen allemaal een Naam op.
Met vallen en opstaan.